De échte pastéis de Belém vind je maar op één plaats, op alle andere plaatsen zijn het pasteis de nata, wat zoveel betekent als 'roomtaartjes'. De naam, pastéis de Bélem, verwijst naar de plaats Belém - een wijk in de Portugese havenstad Lissabon -, waar monniken van het Jerónimos klooster de allereerste custardtaartjes maakten. Het Jerónimos klooster bestaat nog steeds, staat zelfs op de wereld erfgoedlijst van UNESCO en is bijgevolg dan ook één van de grootste toeristische attracties in Lissabon. Vandaag is het klooster echter niet meer in handen van de monniken die zo lang geleden de pastel de nata ontwikkelden. In 1834 hebben zij het klooster verkocht. Ook hun recept voor pasteis de Belém hebben zij verkocht aan wat nu de eigenaren zijn van Fábrica de Pastéis de Belém. Zij zijn dan ook de enigen die het echte, originele recept hebben en dus ook de enigen in heel Portugal die pastéis de Belém verkopen. Op alle andere plaatsen zijn het dus pasteis de nata.

Het is altijd weer vervelend erop te moeten hameren, maar er is echte en onechte, ook wat kaneel betreft. Sinds enige tijd mogen de fabrikanten, in navolging van de VSA, ook bij ons pijpjes kassia 'kaneel' noemen, iets wat vroeger bestraft werd! Dus vind je in de supermarkt alleen nog maar kassia pijpjes. De echte kaneel - zijnde Ceylon kaneel - is echter niet alleen familie van de laurier maar is tevens veel subtieler en aromatischer van smaak en bovenal lichter van kleur dan zijn valse vriend, de kassia. Een uitmuntendheid die uiteraard - zo gaat dat nu eenmaal met de betere producten - ook een duurder prijskaartje met zich meebrengt.